ในโลกของกีฬาผาดโผนที่อะดรีนาลีนพลุ่งพล่าน มีนักกีฬาเพียงไม่กี่คนที่ได้รับการคัดเลือก ซึ่งมีชื่อที่ดังกึกก้องเหมือนฟ้าร้อง รวบรวมจิตวิญญาณแห่งความกล้าหาญและผลักดันขอบเขตความสามารถของมนุษย์ จากการพิชิตยอดเขาสูงตระหง่านไปจนถึงการขี่คลื่นมหึมาและการทะยานผ่านท้องฟ้า บุคคลในตำนานเหล่านี้ได้ให้คำจำกัดความใหม่ถึงความหมายของการเป็นนักกีฬา เข้าร่วมกับเราเพื่อยกย่องนักกีฬาเอ็กซ์ตรีมที่มีชื่อเสียงที่สุดซึ่งได้ทิ้งร่องรอยที่ลบไม่ออกไว้ในประวัติศาสตร์ของการผจญภัยและสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนทั่วโลก

Alex Honnold ผู้เอาชนะความสูง

ไม่กี่ชื่อในโลกของการปีนผาที่สร้างความชื่นชมและประหลาดใจได้มากเท่า Alex Honnold ผู้มีชื่อเสียงจากผลงานการปีนเขาเดี่ยวแบบอิสระโดยไม่ใช้เชือก ไต่หน้าผาที่น่าหวาดหวั่นที่สุดในโลกบางแห่งโดยไม่ต้องใช้เชือกนิรภัย โดยอาศัยเพียงทักษะและความสงบที่หาตัวจับยากของเขาเท่านั้น ความสำเร็จที่น่าอัศจรรย์ที่สุดของเขาคือการปีนหน้าผาหินแนวตั้งสูง 3,000 ฟุตของ El Capitan ในอุทยานแห่งชาติโยเซมิตีโดยลำพังอย่างอิสระจนน่าทึ่ง ซึ่งกลายเป็นอมตะในภาพยนตร์สารคดีเรื่อง “Free Solo” ที่ได้รับรางวัล ความมุ่งมั่นที่แน่วแน่ของ Alex Honnold และวิธีการที่กล้าหาญทำให้ตำแหน่งของเขากลายเป็นตำนานที่มีชีวิตในชุมชนการปีนเขา

Kelly Slater ยอดนักโต้คลื่น

เมื่อพูดถึงการโต้คลื่น Kelly Slater เป็นชื่อที่ดังก้องไปทั่วมหาสมุทร มักได้รับการยกย่องว่าเป็นนักเล่นกระดานโต้คลื่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล Slater เป็นผู้ครองกีฬานี้มานานหลายทศวรรษ โดยคว้าแชมป์ World Surf League 11 รายการที่น่าอัศจรรย์ ความเชี่ยวชาญด้านคลื่นและการเคลื่อนไหวที่สร้างสรรค์ของเขาไม่เพียงสร้างมาตรฐานใหม่ในการเล่นกระดานโต้คลื่นเท่านั้น แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจให้นักโต้คลื่นรุ่นใหม่ไล่ตามความฝันในการเป็นดั่งนักโต้คลื่นด้วยตัวเอง

Travis Pastrana ผู้ท้าทายแรงโน้มถ่วง

Travis Pastrana อัจฉริยะแห่งกีฬาผาดโผนคือศูนย์รวมของทุกสิ่งที่กล้าหาญ ตั้งแต่มอเตอร์ครอสไปจนถึงการแข่งรถแรลลี่และทุกสิ่งที่อยู่ระหว่างนั้น Pastrana ได้ทำลายสถิติและผลักดันขีดจำกัดของสิ่งที่เป็นไปได้บนล้อ การแสดงโลดโผนใน Nitro Circus ในตำนานของเขา ซึ่งรวมถึงการตีลังกากลับหลังสองครั้งครั้งแรกของโลกบนมอเตอร์ไซค์ ทำให้เขาได้รับชื่อเสียงที่สมควรได้รับในฐานะผู้บุกเบิกการแสดงผาดโผนบินสูงและเป็นสัญลักษณ์ที่ไร้ความกลัวในโลกของกีฬาแอคชั่น

Shaun White มะเขือเทศบินได้

Shaun White เป็นที่รู้จักในนาม “มะเขือเทศบินได้” เป็นนักสโนว์บอร์ดอัจฉริยะและเป็นชื่อที่ใช้ในครัวเรือนในสนามกีฬาฤดูหนาว ด้วยเหรียญทองโอลิมปิก 2 เหรียญและเหรียญทอง X Games 18 เหรียญเป็นประวัติการณ์ อาชีพที่น่าประทับใจของ White โดดเด่นด้วยนวัตกรรม แอมพลิจูด และสไตล์ของฮาล์ฟไปป์ การผสมผสานเทคนิคทางเทคนิคและการหลบหลีกที่ไม่เหมือนใครของเขาทำให้เขาเป็นแรงบันดาลใจให้กับนักสโนว์บอร์ดและนักสเก็ตบอร์ดทั่วโลก

Felix Baumgartner ผู้เอื้อมมือสัมผัสบรรยากาศโลก

ในปี 2012 นักดิ่งพสุธาชาวออสเตรีย Felix Baumgartner ได้พาดหัวข่าวไปทั่วโลกด้วยผลงานอันกล้าหาญของเขา ภารกิจ Red Bull Stratos จากขอบอวกาศ เขากระโดดลงมาจากบอลลูนในชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ที่ระดับความสูงกว่า 127,000 ฟุต และกลายเป็นบุคคลแรกที่ทำลายกำแพงเสียงจากการตกอย่างอิสระ การก้าวกระโดดที่ไม่ธรรมดาของเขาไม่เพียงแต่ทดสอบขีดจำกัดของความอดทนของมนุษย์เท่านั้น แต่ยังแสดงให้เห็นถึงพลังแห่งความกล้าหาญและความมุ่งมั่นในการเผชิญกับความท้าทายที่ดูเหมือนจะผ่านไปไม่ได้

Maya Gabeira นักพิชิตยอดคลื่น

Maya Gabeira เป็นนักโต้คลื่นลูกใหญ่ชาวบราซิลผู้บุกเบิกซึ่งได้กำหนดนิยามใหม่ของการเล่นเซิร์ฟของผู้หญิงในระดับโลก ขี่คลื่นสูงตระหง่านที่สูงกว่า 70 ฟุตอย่างไม่เกรงกลัว จิตวิญญาณที่กล้าหาญของ Gabeira และการแสวงหาความก้าวหน้าอย่างไม่ลดละ ทำให้เธอได้รับเกียรติในฐานะหนึ่งในผู้บุกเบิกกีฬานี้ ความอุตสาหะของเธอในการเอาชนะการกวาดล้างที่ใกล้จะถึงแก่ชีวิตและการกลับสู่เกลียวคลื่นด้วยความมุ่งมั่นที่ไม่เปลี่ยนแปลง ทำให้สถานะของเธอแข็งแกร่งยิ่งขึ้นในฐานะแรงบันดาลใจสำหรับนักกีฬาและนักผจญภัย

สรุป

ขอบเขตของกีฬาผาดโผนเป็นเบ้าหลอมศักยภาพของมนุษย์ ที่ซึ่งนักกีฬาไม่ได้ถูกผูกมัดด้วยแบบแผน แต่ขับเคลื่อนด้วยการแสวงหาสิ่งพิเศษ นักกีฬาผาดโผนระดับตำนานเหล่านี้ได้จารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ แสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นของจิตวิญญาณมนุษย์ การแสวงหาความเป็นเลิศ และความสุขที่แท้จริงในการเปิดรับความตื่นเต้น พวกเขาได้สร้างแรงบันดาลใจให้คนรุ่นหลังหลุดพ้นจากความธรรมดา เอาชนะความกลัว และไปให้ถึงดวงดาว พิสูจน์ให้เห็นว่าด้วยความหลงใหล ความทุ่มเท และความเต็มใจที่จะก้าวข้ามขีดจำกัด จิตวิญญาณของมนุษย์สามารถทะยานขึ้นสู่ความสูงส่งและสำรวจดินแดนที่ไม่มีใครค้นพบ ของการผจญภัย

เหตุใดบุคคลจึงเต็มใจพาตัวเองเข้าไปอยู่ในสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยอันตรายซึ่งท้าทายแนวคิดเรื่องความปลอดภัยแบบเดิม? อะไรเป็นแรงผลักดันให้พวกเขาก้าวข้ามขีดจำกัดทางร่างกายและจิตใจ ค้นหาความตื่นเต้นและอะดรีนาลีนที่พุ่งพล่านจากกีฬาผาดโผน ในบทความนี้ เราจะเจาะลึกลงไปในจิตวิทยาของมนุษย์เพื่อคลี่คลายแรงจูงใจพื้นฐานที่อยู่เบื้องหลังการแสวงหากีฬาผาดโผน ตั้งแต่ผู้แสวงหาความตื่นเต้นที่กระหายอะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่านไปจนถึงผู้ที่แสวงหาการเติบโตส่วนบุคคลและการสำรวจศักยภาพของมนุษย์ เราได้สำรวจเหตุผลที่น่าสนใจที่ผลักดันให้ผู้คนยอมรับโลกแห่งกีฬาผาดโผน

อะดรีนาลีนกับการแสวงหาความรู้สึกอันเข้มข้น:

แรงผลักดันหลักประการหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังกีฬาผาดโผนคือการแสวงหาอะดรีนาลีน อะดรีนาลีนหรือที่เรียกว่าฮอร์โมน “สู้หรือหนี” หลั่งท่วมร่างกายของเราในช่วงเวลาที่ตื่นเต้นหรือหวาดกลัวอย่างรุนแรง ความเร่งรีบที่เกิดขึ้นระหว่างการเล่นกีฬาผาดโผนจะกระตุ้นประสาทสัมผัสของเรา เพิ่มการรับรู้ และสร้างความรู้สึกตื่นเต้นที่ไม่มีใครเทียบได้ สำหรับผู้คลั่งไคล้อะดรีนาลีน การหลั่งฮอร์โมนนี้จะทำให้เสพติดได้ กระตุ้นให้พวกเขาแสวงหาประสบการณ์ที่ท้าทายและเข้มข้นมากขึ้น

การเอาชนะความกลัวและการเติบโตส่วนบุคคล:

กีฬาผาดโผนเป็นโอกาสพิเศษสำหรับแต่ละคนในการเผชิญหน้ากับความกลัวที่ลึกที่สุดและเอาชนะมัน การมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ผลักดันขีดจำกัดของสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นไปได้จะปลูกฝังความรู้สึกของการเสริมอำนาจและการเติบโตส่วนบุคคล โดยการเอาชนะความกลัว ผู้เข้าร่วมจะพัฒนาความยืดหยุ่น ความมั่นใจในตนเอง และความเชื่อที่เพิ่งค้นพบในความสามารถของตนเอง ความท้าทายที่เกิดจากกีฬาผาดโผนกลายเป็นประสบการณ์ที่เปลี่ยนแปลง หล่อหลอมบุคคลทั้งทางร่างกายและจิตใจ

หลีกหนีความจำเจในชีวิตประจำวัน:

ในโลกที่ควบคุมด้วยกิจวัตรประจำวันและการคาดการณ์ได้ กีฬาผาดโผนช่วยหลีกหนีจากความซ้ำซากจำเจในชีวิตประจำวันได้อย่างน่าตื่นเต้น การมีส่วนร่วมในกิจกรรมเหล่านี้เป็นการหลีกหนีจากสิ่งเดิมๆ ทำให้แต่ละคนได้ดื่มด่ำกับสภาพแวดล้อมที่พิเศษและน่าเกรงขาม ช่วงเวลาที่อะดรีนาลีนสูบฉีดพุ่งทะยานไปในอากาศหรือพิชิตภูมิประเทศที่ทุรกันดาร ให้ความรู้สึกผ่อนคลาย ตื่นเต้น และสัมผัสได้ถึงความพิเศษ

การเชื่อมต่อกับธรรมชาติและความรู้สึกของการผจญภัย:

กีฬาผาดโผนหลายประเภทจัดขึ้นในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ทำให้ผู้เข้าร่วมได้สัมผัสกับธรรมชาติที่เหนือชั้น ไต่หน้าผาสูงตระหง่าน ล่องไปตามแม่น้ำที่เชี่ยวกราก หรือร่อนผ่านท้องฟ้าเปิด นักผจญภัยจะได้สัมผัสกับความงามตามธรรมชาติของโลกธรรมชาติในแบบที่น้อยคนนักจะทำได้ กีฬาผาดโผนเป็นถนนที่ไม่เหมือนใครในการสำรวจภูมิประเทศที่ห่างไกลและน่าทึ่ง หล่อเลี้ยงความชื่นชมอย่างลึกซึ้งต่อความมหัศจรรย์ของธรรมชาติและความรู้สึกของการผจญภัยที่ขับเคลื่อนการแสวงหาประสบการณ์ใหม่ ๆ

ปลดปล่อยศักยภาพของมนุษย์:

กีฬาผาดโผนทำหน้าที่เป็นผืนผ้าใบสำหรับแต่ละคนในการสำรวจและผลักดันขีดจำกัดของศักยภาพของมนุษย์ ด้วยการมีส่วนร่วมในกิจกรรมเหล่านี้ นักกีฬาจะเข้าถึงความสามารถทางร่างกายและจิตใจที่ไม่เคยมีมาก่อน พวกเขามุ่งมั่นสู่ความเป็นเลิศ ฝึกฝนทักษะ ระเบียบวินัย และโฟกัส และสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นผ่านความสำเร็จของพวกเขา กีฬาผาดโผนเป็นเวทีที่ท้าทายความคิดเดิมๆ ในสิ่งที่เป็นไปได้ ผลักดันให้แต่ละคนเข้าถึงความยิ่งใหญ่และสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นทำเช่นเดียวกัน

กีฬาผาดโผนดึงดูดจิตวิญญาณของมนุษย์ ให้อะดรีนาลีนหลั่งจากสิ่งเดิมๆ เส้นทางสู่การเติบโตส่วนบุคคล และการเชื่อมโยงที่ใกล้ชิดกับธรรมชาติ การแสวงหาความรู้สึกที่รุนแรง การเอาชนะความกลัว และความปรารถนาที่จะผลักดันขอบเขตของศักยภาพของมนุษย์ ล้วนมีบทบาทสำคัญในการผลักดันให้บุคคลมีส่วนร่วมในการแสวงหาที่น่าตื่นเต้นเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นการแสวงหาอะดรีนาลีน ความกระหายในการเติบโตส่วนบุคคล หรือความอยากผจญภัย กีฬาผาดโผนช่วยให้แต่ละคนสามารถสำรวจขอบของประสบการณ์ของมนุษย์และปลดล็อกความพิเศษภายในตนเอง

ว่าวเป็นกิจกรรมที่ได้รับความนิยมไม่เฉพาะในประเทศไทย แต่ในหลาย ๆ ประเทศ ซึ่งสาเหตุหลักคงมาจากความสนุกสนานเพลิดเพลิน แต่รู้ไหมว่าจริง ๆ แล้วการเล่นว่าวมีประโยชน์มากมายกว่านั้น ครั้งนี้เรารวบรวมประโยชน์ของว่าวที่คุณอาจไม่เคยรู้มาให้ดูกัน

                การเล่นว่าวเป็นการออกกำลังกาย

การเล่นว่าวเป็นกิจกรรมที่ผู้เล่นต้องเคลื่อนไหวร่างกาย โดยเฉพาะตอนออกวิ่งเพื่อให้ว่าวบินขึ้น และเวลาที่คุณพลาดทำว่าวร่วงลงมาจนต้องวิ่งไปเก็บ ซึ่งถือเป็นการออกกำลังกายแบบคาร์ดิโอ ที่นอกจากจะช่วยเผาผลาญไขมันที่สะสมในร่างกายแล้ว ยังทำให้ระบบหายใจและหมุนเวียนโลหิตแข็งแรงด้วย

สภาพแวดล้อมสร้างสุขภาพ

                การเล่นว่าวกลางแจ้งท่ามกลางแสงแดดอ่อน ๆ จำเป็นต่อการสร้างวิตามินดีซึ่งจำเป็นต่อการสร้างกระดูก การขาดวิตามินดังกล่าวทำให้เป็นโรคกระดูกพรุนได้ นอกจากนั้นหากที่ ๆ เล่นล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติแล้ว ร่างกายยังได้รับอากาศบริสุทธิ์ อักทั้งการได้มองดูและฟังเสียงจากธรรมชาติยังช่วยผ่อนคลายความตึงเครียดอีกด้วย

                ดีต่อคอและสายตา

การแหงนหน้ามองว่าวที่ลอยอยู่บนฟ้า หรือหันคอไปมาระหว่างเล่นว่าวก็เป็นการยืดกล้ามเนื้อคอ ซึ่งช่วยบรรเทาอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อคอบ่าไหล่สำหรับผู้ที่ต้องนั่งทำงานเป็นเวลานานหรือชอบยืนและนั่งงอหลัง นอกจากนั้นการจ้องมองว่าวที่อยู่ไกล ๆ บนท้องฟ้ายังเป็นการผ่อนคลายความตึงเครียดของดวงตา ซึ่งช่วยบรรเทาและป้องกันสายตาสั้นได้

ผ่อนคลายความเครียด

                ว่าวเป็นกิจกรรมที่ช่วยผ่อนคลายความตึงเครียดผ่อน การได้ขยับร่างกายและโฟกัสอยู่กับการควบคุมว่าวนอกจากจะเป็นการฝึกสมาธิแล้ว ขณะที่เล่นว่าวคุณยังได้อยู่กับตัวเอง ลืมเรื่องปวดหัวต่าง ๆ ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว

                สร้างสัมพันธไมตรี

                แน่นอนว่าว่าวเป็นกิจกรรมที่สามารถเล่นคนเดียวได้ แต่มันก็เป็นกิจกรรมที่คุณสามารถเล่นไปพร้อม ๆ กับคนอื่นได้เช่นกัน คุณอาจใช้การเล่นว่าวเป็นกิจกรรมร่วมกันระหว่างสมาชิกในครอบครัว ระหว่างเพื่อนฝูง หรือแม้แต่ใช้โอกาสนี้หาเพื่อนใหม่ ๆ ที่ชอบเล่นว่าวเหมือนกัน นอกจากนั้นระหว่างเล่นว่าวคุณยังสามารถชวนคนที่เล่นด้วยกันคุยเรื่องต่าง ๆ ได้ง่าย คุณอาจชวนคุยเรื่องสภาพอากาศ หรือว่าวที่คุณชอบก็ได้

                แสดงตัวตนและส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์

                ว่าวเป็นงานศิลปะอย่างหนึ่ง การได้ออกแบบ ผลิตว่าวของตัวเองนอกจากคุณจะได้แสดงความเป็นตัวเองผ่านรูปร่าง สี ชนิดของว่าวที่เลือกแล้ว ยังเป็นการฝึกใช้ความคิดสร้างสรรค์อีกด้วย

                เสริมสร้างความสุขและความมั่นใจ

                การเล่นว่าวเป็นกิจกรรมที่ไม่ได้ยากมาก แต่ก็ต้องใช้ความพยายามอยู่บ้างเช่นกัน นี่จึงเป็นกิจกรรมที่เหมาะสำหรับการสร้างความมั่นใจ ลองนึกถึงครั้งแรกที่คุณพาว่าวขึ้นบินได้สำเร็จเป็นครั้งแรกสิว่ามันทำให้คุณมีความสุขมากแค่ไหน

                เห็นแล้วใช่ไหมการเล่นว่าวมีประโยชน์มากมายจริง ดังนั้นถ้ามันมีประโยชน์มากขนาดนี้ อย่าพลาดที่จะใช้เวลาว่างของคุณออกไปเล่นว่าวกับล่ะ

แนวคิดเรื่องการเรียนให้สนุกไม่ใช่แนวคิดใหม่อะไร แต่เอาเข้าจริงการจะเชื่อมโยงวิชาต่าง ๆ กับกิจกรรมที่สนุกก็เป็นอะไรที่ท้าทายไม่น้อย ว่าวเองก็เป็นกิจกรรมหนึ่งที่สนุกสนานเพลิดเพลินและเหมาะกับทุกเพศทุกวัย ดังนั้นครั้งนี้เราจึงจะขอเสนอไอเดียการนำว่าวไปใช้ในการเรียนการสอน มาดูกันว่าการเล่นว่าวสามารถเชื่อมโยงกับวิชาต่าง ๆ ได้อย่างไรบ้าง

วิทยาศาสตร์

                การที่ว่าวจะสามารถบินอยู่บนอากาศได้ ต้องอาศัยหลักการทางวิทยาศาสตร์มากมาย เช่น เรื่องของการเคลื่อนที่ในวิชาฟิสิกส์ เรื่องของวัสดุในวิชาเคมี เรื่องของลมฟ้าอากาศในวิชาอุตุนิยมวิทยา ดังนั้นอาจเริ่มโดยการตั้งคำถามกับนักเรียน เช่น ทำไมว่าวถึงลอยอยู่ในอากาศได้ วัสดุที่ใช้ทำว่าวผลการบินของว่าวอย่างไร การหาทิศทางและความเร็วลมทำได้อย่างไร

 นอกจากนั้นยังสามารถเชื่อมโยงไปสู่การค้นพบทางวิทยาศาสตร์ที่สำคัญ เช่น การทดลองของเบญจามิน แฟรงคลินที่ใช้ว่าวเพื่อทดลองว่าฟ้าผ่าเป็นไฟฟ้าหรือไม่ หรือการคิดค้นวิธีถ่ายภาพทางอากาศด้วยการติดกล้องลอยขึ้นไปกับว่าว

สังคมศึกษา

                ว่าวอาจเรียกได้ว่าเป็นมรดกทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เพราะมันมีประวัติศาสตร์ความเป็นมายาวนานและเกี่ยวข้องกับหลากหลายประเทศทั่วโลก ดังนั้นจึงอาจใช้เชื่อมโยงไปสู่หลากหลายวิชาทางสังคมได้

โดยเฉพาะวิชาประวัติศาสตร์ เพราะว่าวมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ ตัวอย่างของไทยก็เช่น เหตุการณ์ที่พระเพทราชาใช้ระเบิดติดกับว่าวแล้วชักข้ามกำแพงข้าศึกเพื่อโจมตี ส่วนในต่างประเทศก็มีหลายประเทศที่ว่าวมีความสำคัญในประวัติศาสตร์ เช่น ในประเทศจีนที่เริ่มแรกมักใช้ว่าวขนาดใหญ่เพื่อนำทหารขึ้นไปสอดแนวข้าศึก หรือญี่ปุ่นที่ใช้ว่าวเพื่อบูชาเทพเจ้า

คณิตศาสตร์

                ปัจจุบันว่าวมีรูปร่างหน้าตาหลากหลาย แต่ก็มีว่าวจำนวนมากที่มีรูปร่างทางเลขาคณิตง่าย ๆ เช่น สี่เหลี่ยมจัตุรัส สี่เหลี่ยมรูปว่าว สามเหลี่ยม ซึ่งสามารถนำมาใช้เป็นสื่อการสอนในวิชาคณิตศาสตร์ได้ เช่น การหาพื้นที่ของรูปร่างต่าง ๆ ได้

พลศึกษา

                แทนที่จะเล่นกีฬาทั่ว ๆ ไปอย่างฟุตบอล บาสเกตบอล หรือวอลเวย์บอลทุกคาบ คุณครูอาจแบ่งสักสองสามคาบให้นักเรียนได้เล่นว่าวดูบ้าง ซึ่งอาจเป็นได้ทั้งการเล่นแบบทั่วไปหรือแข่งขันกัน เช่น ว่าวของใครอยู่บนฟ้าได้นานกว่า หรือกระทั่งจัดแข่งขันดวลว่าวแบบไทย ๆ ที่ทั้งสองฝั่งต้องดึงว่าวของฝ่ายตรงข้ามให้มาตกในเขตของตัวเองให้ได้

ศิลปะและงานประดิษฐ์

                คงไม่มีวิชาไหนที่เหมาะกับการนำว่าวมาใช้เป็นสื่อการสอนมากกว่าวิชาที่เกี่ยวข้องกับศิลปะและงานประดิษฐ์อีกแล้ว เพราะว่าวในทุก ๆ วัฒนธรรมล้วนผ่านการออกแบบและใช้ทักษะการประดิดประดอยอย่างพิถีพิถัน

                คุณครูอาจฝึกความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนโดยให้ออกแบบลายหรือรูปร่างของว่าว หรือกระทั่งให้ศึกษาแนวคิดการออกแบบว่าวในวัฒนธรรมต่าง ๆ ซึ่งก็สามารถนำมาปรับใช้กับว่าวของตัวเองได้

                ลองนำไอเดียเหล่านี้ไปใช้กันนะ เพราะนอกจากเด็ก ๆ จะได้เรียนรู้ไปพร้อมกับการเล่นว่าวอย่างสนุกสนานแล้ว ยังทำให้เด็กรุ่นใหม่ที่ไม่เคยได้เล่นว่าวได้หันมาสนใจเล่นว่าวกันมากขึ้นอีกด้วย

กีฬาสำหรับคนชอบความเร็วนั้นมีอยู่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นฟอร์มูล่าวันหรือการแข่งขันรถจักรยานยนต์ แต่ในบรรดากีฬาท้าความเร็วเหล่านี้ มีหนึ่งประเภทที่อาจถูกใจคนชอบเล่นว่าวเป็นพิเศษ มันมีชื่อว่าไคท์บักกี้ (Kite Buggy)

ไคท์บักกี้คืออะไร

                ไคท์บักกี้ คือรถลากที่ไม่ได้ใช้ม้า วัว หรือคนลาก แต่ใช้ว่าวลากนั่นเอง หากสงสัยว่าว่าวจะลากรถได้ยังไง ลองนึกถึงว่าวที่มีขนาดใหญ่อย่างว่าวสตั๊นหรือว่าวเซิร์ฟ ที่มีความสามารถลากของหนัก ๆ ได้ นอกจากนั้นตัวรถเองก็ออกแบบมาให้มีน้ำหนักเบาอีกด้วย

                แต่ไคท์บักกี้ไม่ใช่กีฬาที่เล่น เพราะนอกจากผู้ควบคุมจะต้องมีทักษะที่ต้องฝึกฝนเป็นอย่างดีแล้ว ความเร็วสูงสุดที่มันทำได้อาจมากถึง 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเลยทีเดียว

อุปกรณ์เล่น ไคท์บักกี้

                ทั่วไปแล้ว บักกี้ หรือตัวรถลากมักมีสามล้อ โดยมีล้อหน้า 1 ล้อ ล้อหลัง 2 ล้อ ตัวล้อจะคล้ายรถยนต์  มีที่นั่งอยู่ระหว่างล้อทั้งสาม แต่เยื้องมาทางล้อหลังมากกว่า ด้านข้างล้อหน้ามีที่วางเท้าและที่สำหรับถีบเพื่อเลี้ยวซ้ายขวา ส่วนสายว่าวจะไม่ได้เชื่อมต่อกับตัวรถหรือบักกี้ แต่จะผูกติดอยู่กับด้ามจับยาวคล้ายแฮนด์ของรถจักรยานยนต์ ซึ่งจะคาดติดกับตัวของผู้ขับขี่อีกทีหนึ่ง

การควบคุม ไคท์บักกี้ เบื้องต้น

                การควบคุมให้ไคท์บักกี้ เคลื่อนที่ไปข้างหน้านั้น เริ่มจากผู้ควบคุมนำว่าวขึ้นบินก่อน เมื่อว่าวลอยติดลมแล้ว ผู้ควบคุมจึงขึ้นไปนั่งบนบักกี้ ระหว่างนั้นก็จะต้องควบคุมว่าวให้ดี อย่าให้ร่วงลงมา

การเบรกนั้น ตัวบักกี้ไม่มีระบบเบรก ผู้เล่นมือใหม่อาจใช้การหยุดด้วยเท้า ส่วนผู้ที่ควบคุมว่าวได้อย่างชำนานอาจควบคุมให้ว่าวเคลื่อนไปอยู่ทางด้านหลัง บักกี้ เพื่อให้ว่าวต้านลม และดึงให้ความเร็วบักกี้ลดลงจนหยุด

ส่วนการเลี้ยว บักกี้ ทำได้โดยการใช้เท้าถีบส่วนที่อยู่ด้านข้างล้อหน้าข้างใดข้างหนึ่ง ซึ่งจะทำให้ล้อเลี้ยวเปลี่ยนทิศทาง

อันตรายและข้อควรระวังในการเล่น

                ไคท์บักกี้ถือเป็นกีฬาผาดโผน ซึ่งก็มีความเสียงต่อการบาดเจ็บ ดังนั้นจึงมีข้อควรระวังดังต่อไปนี้

• มือใหม่ที่ยังไม่ชำนาญในการควบคุมว่าว ควรใช้ว่าวที่มีขนาดเล็ก เช่น ว่าวที่มีขนาด 2-3 ลูกบาศก์เมตร และเล่นในที่ ๆ มีความเร็วลมไม่มาก เช่น ไม่เกิน 19 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
• เล่นในสถานที่ ๆ มีพื้นที่มากพอ ไม่มีสิ่งกีดขวางมากจนเกินไป และเลือกล้อให้เหมาะกับสภาพพื้นผิว เช่น หากพื้นผิวขรุขระให้ใช้ล้อขนาดใหญ่
• สวมอุปกรณ์ป้องกัน ได้แก่ เสื้อที่มีความหนาเหมือนเสื้อสำหรับแข่งรถ และหมวกกันน็อกที่มีน้ำหนักเบาและไม่บดบังทัศนะวิสัย เช่น หมวกจักรยานเสื้อภูเขา

บักกี้จั๊มและบักกี้ไอซ์สเกต

                นอกจากการเล่น ไคท์บักกี้ แบบปกติแล้ว ยังมีวิธีการเล่นแบบอื่นซึงผาดโผนยิ่งกว่า เหมาะกับผู้ที่ต้องการความท้าทายมากขึ้น แบบแรกเรียกว่า บักกี้จั๊ม ซึ่งเป็นการให้ว่าวยกบักกี้ให้ลอยขึ้นจากพื้นชั่วขณะ  และผู้ที่มีความชำนาญอาจแสดงท่าทาง ลีลาขณะลอยตัวด้วย ส่วนอีกแบบคือบักกี้ไอซ์สเกตมีวิธีการเล่นเหมือนไคท์บักกี้ปกติ เพียงแต่เล่นบนพื้นน้ำแข็ง และเปลี่ยนจากล้อเป็นใบมีดแบบเดียวกับรองเท้าสเก็ตน้ำแข็งแทนนั่นเอง

                ไคท์บักกี้เป็นเพียงในกิจกรรมสนุก ๆ ที่คนชอบเล่นว่าวสามารถทำได้ หากคุณเป็นคนชอบเล่นว่าว ก็อย่าลืมมองหาวิธีการเล่นว่าวแบบใหม่ ๆ เพื่อเปิดโลกแห่งการเล่นว่าวให้กว้างขึ้นกันล่ะ

ปัจจุบันการถ่ายภาพทางอากาศเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว ไม่ว่าจากเครื่องบิน โดรน เฮลิคอปเตอร์ แต่เคยได้ยินการถ่ายภาพทางอากาศด้วยว่าวกันบ้างหรือไม่? หากยังไม่เคยมาลองฟังเรื่องราวการใช้ว่าวในการถ่ายภาพทางอากาศกัน

การถ่ายภาพทางอากาศด้วยว่าวคืออะไร

                การถ่ายภาพทางอากาศด้วยว่าว (Kite Aerial Photography : KAP) ไม่ใช่อะไรที่ใหม่และเข้าใจยากแม้แต่น้อย มันคือการผูกกล้องถ่ายรูปที่สามารถสั่งการจากระยะไกลได้ไปกับว่าว เพื่อถ่ายภาพลงมาจากมุมสูง

อุปกรณ์ที่จำเป็น

                ว่าว

                การเลือกว่าวสำหรับถ่ายภาพทางอากาศ ต้องใช้ขนาดและชนิดของว่าวที่เหมาะสม หากใช้กล้องที่มีน้ำหนักมาก ก็ควรใช้ว่าวที่สามารถรับน้ำหนักได้มากด้วย

                กล้องถ่ายรูป

                กล้องที่ใช่สามารถใช้กล้องชนิดไหนก็ได้ตามความต้องการ เช่น กล้อง Go Pro กล้อง DSLR หรือกล้อง 360 องศา แต่ควรมีระบบลดการสั่นไหว เพื่อให้ภาพที่ถ่ายคมชัด

                อุปกรณ์จับยึด

                โดยปกติแล้วสามารติดกล้องไว้กับว่าวโดยตรงได้เลย แต่การใช้อุปกรณ์จับยึดเพื่อติดกล้องไว้ที่สายห่างจากว่าวนั้นมีข้อดีคือช่วยลดการสั่นไหวที่ไม่จำเป็นที่เกิดขึ้นกับตัวว่าว นอกจากนั้นวิธีนี้ยังช่วยให้สามารถนำกล้องขึ้นทีหลัง หลังจากปล่อยให้ว่าวลอยขึ้นไปอยู่บนฟ้าอย่างมั่นคงแล้ว และเก็บกล้องหลังจากถ่ายเสร็จได้ขณะที่ว่าวยังลอยอยู่ ทำให้ไม่ต้องดึงว่าวลงมาต่ำขณะนำกล้องขึ้น ซึ่งเสียงที่ว่าวและกล้องจะตกลงสู่พื้น

                อุปกรณ์ควบคุมระยะไกล

                อุปกรณ์เชื่อมต่อที่สามารถสั่งถ่ายรูป เปลี่ยนทิศทางของกล้อง หรือเห็นภาพจากกล้องได้

ประวัติศาสตร์การใช้ว่าวเพื่อถ่ายภาพทางอากาศ

                บุคคลแรกที่ใช้ว่าวเพื่อถ่ายภาพทางอากาศเป็นนักอุตุนิยมวิทยาชาวอังกฤษชื่อว่าดักลาส อาร์ชิบาลด์ (Douglas Archibald) โดยเขาอ้างว่าได้ภาพดังกล่าวในปีค.ศ.1888 อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้แสดงรูปถ่ายดังกล่าวให้ใครดู  

ส่วนอีกคนซึ่งอาจเป็นผู้ที่ได้ชื่อว่าริเริ่มการถ่ายภาพทางอากาศด้วยว่าวเป็นคนแรกอย่างแท้จริงคืออาร์เธอร์ แบททิท (Arthur Batut) ช่างภาพชาวฝรั่งเศส โดยภาพแรกถูกถ่ายในปีค.ศ.1889 ซึ่งเป็นภาพชุมชนที่เขาอาศัยอยู่นั่นเอง

การถ่ายภาพทางอากาศด้วยว่าวในปัจจุบัน

                แม้ปัจจุบันเทคนิคการถ่ายภาพทางอากาศจะพัฒนาไปมาก ผู้คนส่วนใหญ่ที่ต้องการภาพมุมสูงจึงมักใช้งานโดรนซึ่งควบคุมทิศทางและความสูงได้ อย่างไรก็ตามการก็ยังมีผู้ใช้งานว่าวเพื่อถ่ายภาพทางอากาศอยู่ เนื่องจากโดรนมีพลังงานจำกัด ทำให้ในกรณีของช่างภาพที่ต้องรอคอยเพื่อถ่ายภาพเป็นเวลานาน ต้องนำโดรนลงมาเพื่อเติมพลังงานก่อนนำขึ้นไปใหม่บ่อย ๆ ในขณะที่ว่าวใช้ลม ดังนั้นในพื้นที่ ๆ มีลมตลอดเวลาก็สามารถนำกล้องขึ้นได้นานเท่าที่ต้องการ หากพลังงานของกล้องไม่หมดเสียก่อน

                หากใครอยากได้ภาพถ่ายมุมสูงแต่ไม่มีงบจะไปซื้อโดรนแพง ๆ การใช้ว่าวก็ดูจะเป็นวิธีหนึ่งที่น่าสนใจทีเดียว เพราะนอกจากจะประหยัดงบแล้ว ยังได้เล่นว่าวไปพร้อม ๆ กันอีกด้วย ยังไงก็อย่าลืมไปลองเล่นกันล่ะ

เชื่อว่าเพื่อน ๆ พี่น้องที่มาอ่านบทความนี้คงเป็นคนที่ชอบเล่นว่าวไม่มากก็น้อย แล้วเคยคิดกันเล่น ๆ ไหมว่าลมแรง ๆ นั้นช่างมีอยู่ล้นเหลือไม่รู้จักหมดสิ้น และทำให้ว่าวของเราบินได้ทุกวี่ทุกวัน ถ้าอย่างนั้นหากสามารถใช้ลมกับว่าวนี้ใช้ให้เกิดประโยชน์ได้ก็คงดี สิ่งที่ว่าไปนี้เกิดขึ้นจริงแล้วในปัจจุบัน ทั้งยังเกี่ยวข้องกับการใช้ว่าวอีกด้วย นั่นคือการนำผลิตพลังงานไฟฟ้าจากลมโดยใช้ว่าว ซึ่งถือเป็นวิธีการสร้างพลังงานสะอาดที่เพิ่งถูกนำมาพัฒนาเมื่อไม่นานมานี้ แต่ก่อนจะมาดูว่าว่าวผลิตพลังงานสะอาดได้ยังไง มาทำความรู้จักกับพลังงานสะอาดกันก่อน

พลังงานสะอาดคืออะไร

                พลังงานสะอาดคือพลังงานที่ไม่ก่อให้เกิดมลพิษ สามารถนำมาใช้ได้ไม่มีวันหมด ต่างจากแหล่งพลังงานที่มนุษย์ใช้เป็นส่วนใหญ่ในปัจจุบัน ได้แก่ ก๊าซธรรมชาติและถ่านหิน ซึ่งนอกจากก่อให้เกิดก๊าซที่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตต่างๆ แล้ว ยังเป็นสาเหตุของภาวะโลกร้อน และยังเป็นเป็นแหล่งพลังงานที่ใช้แล้วหมดไป ต้องใช้เวลาอีกหลายล้านปีเพื่อจะสะสมขึ้นใหม่ใต้ผิวโลก

พลังงานลมทางเลือกแห่งอนาคต

                พลังงานสะอาดได้มาจากหลายแหล่ง เช่น แสงอาทิตย์ การขึ้นลงของน้ำทะเล ความร้อนใต้พื้นดิน และพลังงานลมก็เป็นหนึ่งในนั้น ซึ่งโดยปกติแล้วพลังงานลมมักได้จากการติดตั้งกังหันลมในพื้นที่ ๆ มีลมแรง เมื่อลมพัดให้กังหันหมุน ก็จะดึงให้หม้อแปลงปั่นไฟหมุนไปด้วยเกิดเป็นไฟฟ้า

                อย่างไรก็ตามปัจจุบันอีกทางเลือกสำหรับการนำพลังงานลมมาใช้นอกจากการใช้กังหันลมอันใหญ่ ๆ ที่เราคุ้นเคย นั่นคือการนำอุปกรณ์ที่เราคุ้นเคยอย่างว่าวมาใช้นั่นเอง

ว่าวสร้างพลังงานได้อย่างไร

                การนำว่าวมาช่วยในการนำพลังงานจากลมมาใช้นั้นโดยทั่วไปมีสองวิธี วิธีแรกคือการติดตั้งกังหันลมไว้บนว่าว โดยอาจเป็นกังหันที่มีน้ำหนักเบาและมีขนาดเล็ก ซึ่งเมื่อว่าวบินอยู่บนฟ้าก็ย่อมมีลมพัดผ่านกังหันก่อให้เกิดเป็นพลังงาน อีกวิธีหนึ่งคือการใช้การเคลื่อนไหวของว่าวเพื่อดึงเชือกที่เชื่อมต่อกับอุปกรณ์ที่จะเปลี่ยนพลังงานจากแรงดึงของว่าวนี้เป็นพลังงานไฟฟ้า

ข้อดีของพลังงานจากว่าว

• ว่าวสามารถบินไปบนท้องฟ้าซึ่งมีลมแรงกว่าบนพื้นดิน จึงสร้างพลังงานได้มากกว่า
• สร้างมลพิษน้อยกว่าอุปกรณ์กังหันลมประเภทอื่น ๆ ทั้งยังมีอุปกรณ์ที่ต้องติดตั้งบนพื้นดินน้อย
• ที่ความเร็วสูงมาก ๆ กังหันลมจำเป็นต้องปิดเพื่อป้องกันความเสียหาย ในขณะที่ว่าวสามารถใช้งานได้แม้มีพายุ
• ระบบว่าวสามารถติดตั้งบนฐานที่ลอยอยู่ เช่นในมหาสมุทรได้ ในขณะที่กังหันลมทำไม่ได้
• เนื่องจากอุปกรณ์ติดตั้งน้อย ทำให้สามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างรวดเร็วในกรณีที่เหตุด่วนหรือเกิดพิบัติภัย

แม้ว่าวจะเป็นอุปกรณ์ที่มีมานานแสนนาน แต่มันกลับไม่ใช่สิ่งที่ล้าสมัยและไร้ประโยชน์ เพราะนับวันเราก็ยิ่งเห็นประโยชน์ของมันมากขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้นอย่าเพิ่งมองว่ามันเป็นสิ่งล้าสมัยและเลิกสนใจกันไปเสียก่อน มาเล่นว่าวกันให้สนุกและก่อให้เกิดประโยชน์กันดีกว่า

เคยไหมที่วันที่ตั้งใจจะออกไปเล่นว่าว ฝนดันเทลงมาซะอย่างนั้น วันต่อมาฝนไม่ตกแต่อากาศดันนิ่งจนว่าวลอยจากพื้นไม่ขึ้นซักนิด พอวันถัดมาลมแรงดี แต่แดดดันร้อนเปรี้ยงจนผิวคุณไหม้เป็นแถบ ๆ อุปสรรคเรื่องสภาพอากาศเป็นของคู่กันกับนักเล่นว่าวเสมอ แต่ไม่ต้องกังวลไป เพราะเราจะพาคุณไปรู้จักกับการเล่นว่าวแบบไร้ลมกัน

หลักการของว่าวไร้ลม

                หลักการของการเล่นว่าวแบบไร้ลมหรือว่าวสำหรับเล่นในร่มนั้นง่ายมาก และเป็นสิ่งที่คนเล่นว่าวน่าจะคุ้นเคยกันดีอยู่แล้วเพราะมันคือหลักการเดียวกับการนำว่าวขึ้น นั่นคือแทนที่จะรอให้ลมพัดมาหาว่าวแล้วยกมันลอยขึ้น ผู้เล่นจะต้องพาว่าวเคลื่อนที่ไปในทิศทางตรงข้ามกับว่าว เช่นเดินถอยหลังหรือกระตุกเชือกอย่างรวดเร็ว ซึ่งก็ทำให้อากาศที่อยู่นิ่งเสมือนกับว่าเคลื่อนที่สวนทางกับว่าว และทำให้มันลอยขึ้นได้นั่นเอง

ว่าวที่จะนำมาเล่นในสภาพแวดล้อมที่มีลมน้อยหรือไม่มีลมเลย มักมีการออกแบบต่างจากว่าวทั่วไปอย่างว่าวจุฬา ว่าวดุ๊ยดุ่ย เช่น ใช้รูปทรงที่ช่วยให้มันลอยตัวได้ง่ายแบบเดียวกับเครื่องร่อนหรือปีกของเครื่องบิน และออกแบบให้สามารถควบคุมทิศทางได้ง่าย

ข้อดีของว่าวไร้ลม

                ว่าวไร้ลมจะต้องอาศัยการเคลื่อนที่ของผู้เล่น ดังนั้นจึทำให้เกิดความเมื่อยล้าและเล่นได้ไม่นานเท่ากับการเล่นว่าวแบบใช้ลม แต่ข้อดีของมันคือผู้เล่นสามารถควบคุมว่าวได้ทั่วทิศทางรอบตัว ไม่ว่าจะบินวนเป็นวงกลม ขึ้นจากข้างล่างขึ้นข้างบน หรือแม้แต่แสดงท่าทางลีลาไม่ต่างกับการบินผาดโผนของเครื่องบินเลยทีเดียว

ข้อดีดังกล่าวทำให้การเล่นว่าวในร่มเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงขนาดมีการนำมาแสดงตามเวทีต่าง ๆ หรือมีการจัดการแข่งขันในฐานะกีฬาประเภทหนึ่งเลยทีเดียว

มาลองทำว่าวไร้ลมอย่างง่ายกันเถอะ

อุปกรณ์

• กระดาษขนาด 8.5 x 11 นิ้ว 1 แผ่น
• หลอด 1 อัน
• กระดาษย่นยาว 3 ฟุต
• เชือกยาว 5 ฟุต
• กรรไกร
• ที่เจาะกระดาษ
• ไม้บรรทัด
• ดินสอ
• มาสกิ้งเทป

ขั้นตอนการทำ

1. วางกระดาษในแนวนอน พับครึ่ง จากนั้นมาร์คจุดห่างจากขอบบนและล่างของกระดาษ โดยด้านบนให้ห่างจากมุมซ้าย 1 นิ้ว ขอบล่างให้ห่างจากมุมขวา 1 นิ้ว แล้วลากเส้นเชื่อมจุดทั้งสอง
2. พลิกกระดาษและมาร์คจุดและลากเส้นแบบเดียวกัน สังเกตุว่าเส้นบนทั้งสองด้านของกระดาษจะต้องอยู่ในตำแหน่งซ้อนทับกันพอดี
3. พับกระดาษตามเส้นที่ขีดไว้ทั้งสองด้าน แล้วนำมาสกิ้งเทปมาปิดทับรอยพับทั้งสองด้านให้ติดกัน
4. จนถึงข้อนี้หากนำขอบกระดาษด้านที่พับครึ่งตั้งแต่ข้อ 1 ทาบลงที่พื้น แล้วด้านตรงข้ามกางออกเป็นสี่เหลี่ยมรูปว่าวได้ถือว่าถูกต้อง
5. นำหลอดมาติดที่ด้านสั้นของสี่เหลื่ยมรูปว่าว แล้วปิดทับด้วยมาสกิ้งเทป
6. พลิกขอบด้านล่างขึ้น มาร์คจุดห่างจากขอบด้านหน้าของว่าว โดยให้ห่างจากขอบด้านยาว 2.75 นิ้ว และห่างจากขอบด้านกว้าง 0.5 นิ้ว ติดเทปกาวทับจุดมาร์คแล้ว เจอรู แล้วร้อยเชือกที่รูดังกล่าว
7. ติดกระดาษย่นที่ด้านท้ายเพื่อเป็นหางของว่าว

คงรู้กันแล้วใช่ไหมว่าแม้วันที่ไร้ลมก็เล่นว่าวได้ แถมว่าวไร้ลมอย่างง่ายก็ทำได้ไม่ยากเลย ดังนั้นอย่าลืมเอาไปลองทำกันดูล่ะ แล้วคุณจะสนุกกับการเล่นว่าวได้ทุกวัน