นอกจากว่าวจะเป็นอุปกรณ์การละเล่นที่สร้างความสนุกสนาน เหมาะกับทุกเพศทุกวัย และมีประวัติศาสตร์อยู่ทั่วโลกแล้ว ยังมีบันทึกที่แสดงให้เห็นว่าผู้คนในอดีตยังใช้ว่าวในวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันไปมากมาย หนึ่งในวัตถุประสงค์ที่พบเจอได้บ่อยที่สุดก็คือการใช้ว่าวเพื่อประโยชน์ทางการทหารในช่วงทำสงครามนั่นเอง

การใช้ว่าวเพื่อทำสงครามในทวีปเอเชีย

ประเทศจีนในช่วง 202 ปีก่อนคริสตกาล B. Laufer ได้บันทึกลงไปในหนังสือของเขาที่มีชื่อว่า The Pre-History of Aviation ซึ่งเป็นหนังสือว่าด้วยการบินในช่วงก่อนประวัติศาสตร์ในช่วงราชวงศ์ฮั่น มีกองทหารของนายพลท่านหนึ่งได้ถูกต้อนจนจนมุม ทำได้เขาลองติดเชือก Aeolian ไว้กับว่าว ซึ่งเชือกนี้จะทำให้เกิดเสียงประหลาดขึ้นยามว่าวลอยขึ้นไปบนฟ้า ราวกับเป็นเสียงเตือนจากเทพเจ้า ทำให้ข้าศึกเกิดความหวาดกลัวและหนีไป

ประเทศอินเดียในช่วงปี ค.ศ.1659 จากการพรรณาของ Bill Thomas ในหนังสือที่มีชื่อว่า The Complete World Of Kites ว่าวมีบทบาทสำคัญในสงครามดินแดนระหว่างฮินดูและมุสลิม กษัตริย์ที่มีพระนามว่า Shivaji ใช้ว่าวเพื่อต่อแถวข้ามเหวใกล้ ๆ กับ Poona และจากนั้นภายใต้ความมืดยามค่ำคืน สายป่านได้ถูกเปลี่ยนเป็นเชือกเพื่อให้คนของกษัตริย์ Shivaji สามารถปีนขึ้นไปบนป้อมปราการของศัตรูและจัดการกับพวกทหารที่เฝ้ายามได้

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1

กองทัพของประเทศอังกฤษ ฝรั่งเศส อิตาลีและรัสเซีย ต่างก็ใช้ว่าวเพื่อสอดแนมศัตรูฝ่ายตรงข้ามและทำการส่งสัญญาณให้พวกเดียวกันก่อนยุคที่เทคโนโลยีเครื่องบินจะมาทำให้ว่าวนั้นล้าสมัยไป กองทัพเรือเยอรมันก็ยังคงใช้ว่าวแบบกล่องในการยกทหารขึ้นไปเพื่อเพิ่มความสามารถในการมองเห็นระหว่างที่เดินเรือดำน้ำเหนือน้ำ

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2

หน่วยงานด้านกองทัพเรือของรัฐบาลอังกฤษได้ริเริ่มการใช้ว่าวในการป้องกันแนวฝั่งจากการโจมตีฝั่งน่านน้ำ โดยว่าวที่ใช้จะเป็นว่าวกล่องคู่แบบ Hargrave ที่มีระเบิดผูกเอาไว้สำหรับช่วยขัดขวางการโจมตีของศัตรูทางอากาศ

แม้กระทั่งทางฝั่งอเมริกาก็มีการเปิดโรงเรียนที่มีการเรียนการสอนหลักสูตรสร้างแนวป้องกันศัตรูจากบอลลูนและว่าวในเมืองนิวยอร์ก หนึ่งในรูปแบบของว่าวที่มีชื่อเสียงในการทำลายลายศัตรูก็คือว่าวแบบ Saul’s barrage kites โดยว่าวนี้จะผูกกับสายป่านว่าวที่แข็งแรงมากและคมกริบ และสามารถจัดการกับเครื่องบินทิ้งระเบิดได้อย่างดีเยี่ยม

ในส่วนของประเทศเยอรมัน Dr. Henrich Focke ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านเครื่องบิน ได้คิดค้นเครื่องบิน Focke-Achegelis F.A. 330 ซึ่งมีลักษณะเป็นว่าวที่มีปีกหมุนได้ หรือ ว่าว gyroplane มีความสามารถในการหลบหลีกสูงและลอยสูงขึ้นไปได้ด้วยการแรงลากของเรือดำน้ำ ว่าวนี้มีใบมีดหมุนได้ที่ช่วยในการสังเกตการณ์สูงขึ้นไปได้ถึง 50 ฟุตเหนือน้ำทะเล

ถึงแม้ว่าว่าวจะเคยมีบทบาทสำคัญในการทำสงครามทั่วโลก แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าว่าวก็ยังเป็นสิ่งที่ช่วยสร้างบันเทิงให้เราโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบันเมื่อสงครามสงบลง ว่าวกลับเข้ามาช่วยในการเสริมสร้างพัฒนาการของเด็ก ๆ และเป็นกิจกรรมที่ช่วยให้ความสัมพันธ์ในทั้งครอบครัวและระหว่างผองเพื่อนให้แน่นแฟ้นขึ้นอีกด้วย

ถึงแม้ว่าใครหลายคนอาจจะมองว่าว่าวเป็นของเล่นที่เหมาะกับเด็ก แต่ผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ ก็สามารถสนุกสนานเพลิดเพลินไปกับการเล่นว่าวได้เช่นกัน การเล่นว่าวไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะมีหลายสิ่งที่ต้องคำนึงถึง เรามาดูกันดีกว่าว่าการเล่นว่าวให้สนุกและถูกวิธีตามหลักสากล มีอะไรบ้าง

เลือกอาวุธให้ถูกต้องเหมาะสม

รูปร่างของว่าวเหมาะสมกับความเร็วลมที่แตกต่างกันไป เช่น ว่าวที่มีรูปเพชรจะเหมาะกับสายลมที่มีความเร็วปานกลางและเหมาะสำหรับผู้ที่หัดเล่นว่าวใหม่ ๆ ในขณะที่ว่าวแบบกล่องจะเหมาะกับสายลมแรงและสายลมที่พัดอย่างสม่ำเสมอหรือผู้เล่นที่ค่อนข้างเชี่ยวชาญในการเล่นว่าวแล้ว และสำหรับว่าวแบบสามเหลี่ยม (Delta Kite) ก็เหมาะกับสายลมที่ชายหาด เหมาะกับมือใหม่เช่นเดียวกัน

การปล่อยให้ว่าวลอยขึ้นจากพื้น

นอกเหนือจากคนที่ต้องคอยคุมว่าวแล้ว การส่งว่าวให้ลอยขึ้นไปเหนือสายลมจะต้องมีเพื่อนที่คอยจับตัวว่าวเอาไว้หากสายลมที่มีความเร็วต่ำกว่า 8 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเพื่อช่วยส่งให้ว่าวลอยตัวอยู่เหนือกระแสลม (หรือสังเกตบริเวณที่มีใบไม้ลอยขึ้นจากพื้น) วิธีการที่จะช่วยให้ว่าวลอยตัวขึ้นไปเหนือกระแสลมอย่างถูกต้องก็คือ

1. ค่อย ๆ ปล่อยสายป่านว่าวออกจากม้วนยาวประมาณ 12 เมตร โดยให้คนถือตัวว่าวเดินไปตามทิศทางลม
2. คอยสังเกตสัญญาณที่ทำให้รู้ว่าสายลมพัดแรง เช่น ทรายที่ฟุ้งกระจาย ใบไม้ที่ดังกรอบแกรบ และวิ่งเข้าใส่สายลมทันที ขณะที่ให้เพื่อนปล่อยมือจากว่าว
3. ห้ามปล่อยสายป่านว่าวออกมาเพิ่มจนกว่าว่าวจะสามารถลอยตัวนิ่ง สูงขึ้นไปเรื่อย ๆ เหนือกระแสลม

เลือกสถานที่ให้ถูกต้องและยืนให้ถูกที่

ควรเลือกสถานที่ที่เปิดโล่ง มีพื้นที่มากพอ เช่น สวนสาธารณะหรือชายหาดที่ไม่มีสิ่งกีดขวางเช่น สายไฟและตึกสูงอยู่ใกล้ ๆ เมื่อว่าวลอยขึ้นไปเหนือลมแล้วให้ยืนหันหน้าไปทางเดียวกับทิศทางลมและเดินถอยหลังระหว่างที่กำลังควบคุมสายป่านว่าว เพื่อจะได้มองเห็นว่าวได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

เลือกสายป่านว่าวให้ยาว ยิ่งยาวยิ่งดี

ปกติแล้วสายป่านว่าวตามท้องตลาดจะมีความยาวประมาณ 37 เมตร แต่จริง ๆ แล้วหากเราต้องการจะเล่นว่าวอย่างจริงจัง สายป่านว่าวจะต้องมีความยาวถึง 300 เมตร ต้องไม่พันกันและต้องมีความเบายิ่งกว่าเชือกไนลอน (ความเบาของเชือกจะยิ่งมีผลเมื่อว่าวลอยสูงขึ้นไปบนฟ้า) ดังนั้นเราอาจจะจำเป็นต้องซื้อสายป่านว่าวเพิ่ม ที่นอกจากจะต้องยาวพอดีแล้ว ยังต้องมีความตึงที่เพียงพอ ไม่งั้นอาจจะทำให้ว่าวร่วงลงมาได้

เล่นว่าวให้ถูกต้อง

อย่าลืมคอยกระตุกสายป่านว่าวเบา ๆ อย่างสม่ำเสมอ เพื่อทำให้ว่าวสามารถคงตัวอยู่ในอากาศได้ อีกทั้งยังสามารถช่วยทำให้ว่าวลอยสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ อีกด้วย นอกจากนั้นสายป่านว่าวจะต้องตึงแต่พอดี ไม่หย่อนมากเกินไป ถ้าว่าวเริ่มร่วงลงมา ให้ดึงสายป่านว่าวกลับเข้าไปในแกนใหม่เล็กน้อย และค่อย ๆ กระตุกสายป่านว่าว ให้ว่าวลอยสูงขึ้นไปอีกครั้ง

ในประวัติศาสตร์ ว่าวไม่ได้ใช้เพียงแค่เป็นกิจกรรมเพื่อความบันเทิงหรือเป็นของเล่นสำหรับฆ่าเวลาในวันที่อากาศสดชื่นแจ่มใสเท่านั้น แต่มีการค้นพบบันทึกที่ระบุว่าผู้คนในอดีตสามารถใช้ว่าวเพื่อจุดประสงค์ที่ไม่น่าเชื่อและคาดไม่ถึงในรูปแบบต่าง ๆ มีอะไรบ้างมาดูกันเลย

ใช้ว่าวในการสังหารนักโทษ

มนุษย์เรามีความฝันว่าอยากจะบินออกไปอย่างมีอิสระเสรีแบบนกมาตั้งแต่จำความได้ จริง ๆ แล้วมีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ว่านักเผด็จการ Gao Yang หรืออีกชื่อหนึ่งคือจักรพรรดิ์ Wen Xuan จากราชวงศ์ฉีเหนือ บอกเอาไว้ว่าจักรพรรดิ์ Wen Xuan มีความสุขกับการปลดปล่อยนักโทษให้โบยบินออกไปจากบนหอคอย และผูกพรมที่ทำจากไม้ไผ่เอาไว้ที่ข้อมือทั้งสองข้างของนักโทษ เหมือนกับว่าว

แน่นอนว่านักโทษเหล่านั้นร่วงลงมาจากหอคอยและตายระหว่างที่จักรพรรดิ์ Wen Xuan กำลังเฝ้าดูและหัวเราะอย่างมีความสุข โดยที่เรียกการสังหารนักโทษแบบนี้ว่า การปลดปล่อยสิ่งมีชีวิตให้เป็นอิสระ

ต่อมาในปี ค.ศ. 1044 มีการบันทึกว่านักโทษที่ถูกสังหารโดยการถูกผูกติดกับว่าวและกระโดดจากหอคอยทั้งหมดเสียชีวิต ยกเว้นองค์ชายจากราชวงศ์เว่ยเหนือที่สามารถร่อนลงพื้นได้สำเร็จเพราะใช้ว่าวที่เลียนแบบรูปทรงมาจากนกฮูก แต่สุดท้ายเขาก็ถูกสังหารโดยการปล่อยให้หิวตายอยู่ดี

ใช้ว่าวในการโจรกรรมและก่อสร้าง

หัวขโมยที่อาศัยในยุคกลางของญี่ปุ่นชื่อ Ishikawa Goemon ใช้ว่าวยกตัวเองให้ลอยขึ้นไปเพื่อขโมยรูปปั้นทองคำบนยอดปราสาท Nagoya และอีก 2 ศตวรรษต่อมา สถาปนิกชาวญี่ปุ่นที่ชื่อ Kawamura Zuiken ใช้ว่าวช่วยยกคนงานขึ้นระหว่างการก่อสร้างตึก

ใช้ว่าวเทียมแทนรถม้า

ในปี ค.ศ. 1890 นักประดิษฐ์ชาวอังกฤษ George Pocock ได้ออกแบบรถม้าที่มีว่าวช่วยทำให้รถม้าเคลื่อนตัวได้แทนการเทียมม้า เรียกว่า harvolant และเขายังใช้ว่าวเพื่อช่วยยกคนงานก่อสร้างให้ขึ้นไปบนยอดหน้าผาที่ไม่สามารถปีนขึ้นไปได้อีกด้วย

ใช้ว่าวช่วยยกมนุษย์ให้ลอยขึ้นไปเพื่อทำการสอดแนมทางการทหาร

ในปี ค.ศ. 1890 กัปตัน B.F.S Baden-Powell ได้ออกแบบว่าวที่จะช่วยให้มนุษย์สามารถบินได้มีชื่อเรียกว่า Levitor ไว้สำหรับใช้สอดแนมทางการทหาร โดยว่าวของเขาเป็นรูปหกเหลี่ยมที่สามารถยกผู้ชายขึ้นไปได้สูงเหนือพื้นถึง 15.25 เมตร ซึ่งถือว่าเขาประสบความสำเร็จในการสร้างว่าวเพื่อช่วยยกมนุษย์ให้ลอยขึ้นไปได้ราวกับนก ว่าวของ กัปตัน B.F.S Baden-Powell ถูกส่งไปยังแอฟริกาใต้เพื่อใช้ในสงคราม Boer แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครได้บินขึ้นไปกับว่าวของเขาเพราะเมื่อเรือขนส่งสินค้าไปถึงที่แอฟริกาใต้ สงครามก็จบลงพอดี

นอกจากว่าวจะเป็นของเล่นเพื่อความบันเทิงของคนในอดีตและปัจจุบันแล้ว ยังมีส่วนในการสร้างแรงบันดาลใจ และถูกต่อยอดมาเรื่อย ๆ จนเกิดเป็นเทคโนโลยีต่าง ๆ ที่ทำความฝันที่อยากจะบินลอยสูงขึ้นบนท้องฟ้าของมวลมนุษย์ชาติให้สำเร็จ ยกตัวอย่างเช่น เครื่องบินและบอลลูน เป็นต้น

ว่าวมีต้นกำเนิดมาอย่างยาวนานกว่าเครื่องบินเครื่องแรกของโลกมากมายนัก ไม่มีกำหนดแน่ชัดว่าว่าวเกิดขึ้นครั้งแรกในสมัยใด จริง ๆ แล้วมีเรื่องเล่าว่าว่าวกำเนิดครั้งแรกในประเทศจีนเป็นระยะเวลากว่า 2,000 ปีแล้ว โดยเริ่มจากพฤติกรรมของชาวบ้านที่ผูกเชือกเอาไว้กับหมวกเพื่อกันหมวกปลิวหายไปจากแรงลม

มีการค้นพบเรื่องราวของว่าวที่ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์เกือบ 200 ปีก่อนคริสตกาล ในยุคของนายพล หาน ซิ่น แห่งราชวงศ์ฮั่นได้มีการใช้ว่าวบินเข้าไปในดินแดนของศัตรูเพื่อวัดว่าทหารของเขาต้องขุดอุโมงค์อีกลึกเพียงใดกว่าจะผ่านแนวป้องกันของศัตรูได้ จากนั่นการใช้ว่าวก็ได้แพร่เข้าไปในประเทศเกาหลี ข้ามผ่านทวีปเอเชียไปยังประเทศอินเดีย แน่นอนว่าระหว่างนั้นว่าวก็ได้มีการพัฒนาการรูปแบบให้เข้ากับวัฒนธรรมและประเพณีของดินแดนนั้น ๆ

ในยุคของราชวงศ์ชิลลาแห่งเกาหลี นายพลกิม ยูซิน ถูกมอบหมายให้ออกไปปราบกบฏหัวรุนแรง แต่ในระหว่างที่เดินทัพไป ได้เกิดปรากฏการณ์ดาวตกขึ้น ทำให้ทหารเสียขวัญไม่กล้าออกรบ นายพลกิม ยูซิน จึงได้จุดลูกไฟให้ลอยขึ้นไปกับว่าวเหมือนดาวตกนั้นย้ายขึ้นกลับสวรรค์ไป ทำให้ทหารกลับมามีกำลังใจและสามารถปราบกบฏได้สำเร็จในที่สุด

ประวัติศาตร์ของว่าวถูกบันทึกไว้หลังจากนั้นในประเทศญี่ปุ่นในศตวรรษที่ 7 โดยพระชาวญี่ปุ่นได้ใช้ว่าวเพื่อขับไล่วิญญาณร้ายและช่วยให้พืชผลทางการเกษตรงอกงาม นอกจากนั้นยังมีเรื่องเล่าว่าเมื่อ 300 ปีก่อน มีโจรคนหนึ่งป่าวประกาศว่าเขาได้ผูกตัวเองไว้กับว่าวเพื่อปีนขึ้นไปบนปราสาทนาโกย่า และขโมยรูปปั้นทองคำที่ตั้งอยู่บนหลังคาปราสาท โจรคนนั้นขโมยทองมาได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นและโดนจับได้หลังจากที่คุยโวแผนการขโมยไปทั่ว จากนั้นว่าวก็เป็นกิจกรรมฆ่าเวลาที่นิยมอย่างมากในหมูชาวบ้านในยุคเอโดะ

หลักฐานล่าสุดในประวัติศาสตร์ของว่าวในอินเดียก็คือรูปวาดเล็ก ๆ ที่หลงเหลือมาจากจักรวรรดิโมกุล โดยรูปภาพเหล่านั้นได้บอกเล่าเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ใช้ว่าวในการส่งข้อความหาคนรักที่ถูกกักเอาไว้ไม่ให้พบโลกภายนอก นอกจากนั้นยังมีเรื่องราวอีกมากมายของคนจากเกาะไมโครนีเซียในหมู่เกาะแปซิฟิกที่มีการใช้ว่าวทำจากใบไม้เพื่อส่งเหยื่อออกไปในแม่น้ำเพื่อล่อปลาการ์ให้กินเหยื่อ ส่วนชาวบ้านในเกาะพอลินีเชียก็มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับเทพเจ้าสองพี่น้องที่แข่งเล่นว่าวกัน เทพที่ชนะคือเทพที่ทำให้ว่าวลอยไปสูงที่สุด ในปัจจุบันกลายเป็นการแข่งขันหนึ่งของชาวพอลินีเชียเพื่ออุทิศให้แก่เทพเจ้าตามตำนานด้วย

ว่าวได้เข้ามาในยุโรปในศตวรรษที่ 13 โดยมาร์โค โปโล ภาพของเขาแสดงถึงว่าวรูปมังกรบนธงของทหาร รวมถึงมีกะลาสีเรือที่นำว่าวกลับมาจากญี่ปุ่นและมาเลเซียในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 จึงไม่แปลกใจเลยที่ว่าวจะแฝงในประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของแต่ละดินแดนทั่วโลก และยังเป็นกิจกรรมที่แสนสนุกสนานมาจนจวบปัจจุบัน

ทุกวันนี้การรักษาคนไข้ของแพทย์ได้นำอุปกรณ์ที่ใช้ในชีวิตประจำวันเข้ามาเป็นตัวช่วย เพื่อให้ผู้ป่วยได้สามารถใช้ในการบำบัดโรคของตนเองได้จากที่บ้าน หรือเป็นการบำบัดเองได้โดยไม่ต้องพึ่งแพทย์มากไป อย่างเช่นการใช้ขวดน้ำที่ไม่ได้ใช้แล้วนำมาใส่น้ำ สามารถถ่วงน้ำหนักเพื่อเป็นการกายภาพสำหรับผู้ป่วยที่เพิ่งหายจากอาการแขนหักและใส่เฝือกนาน ๆ ทำให้กล้ามเนื้อที่ไม่ได้ใช้งานเป็นเวลานานได้ฟื้นตัว หรือการใช้ลูกลอกที่ใช้เป็นเครื่องมือช่าง แต่มาประยุกต์ใช้กับผู้ป่วยที่เป็นอัมพฤกษ์ อัมพาต ที่ต้องการฟื้นตัวเร็วแต่ไม่มีเวลามาทำกายภาพที่โรงพยาบาลหรือมีทุนทรัพย์น้อย โดยนำลูกลอกมาแขวนแล้วร้อยเชือก เพื่อใช้ในการดึงซ้ายขวาฝึกการเคลื่อนไหวของแขนหรือขา และเสริมสร้างกล้ามเนื้อที่อ่อนแรงไปในตัว แถมยังเป็นอุปกรณ์ที่ลงทุนต่ำและไม่ต้องเดินทางให้เสียค่าใช้จ่าย ประหยัดเงินและฝึกได้โดยไม่ต้องมีข้อจำกัดทางด้านเวลา และยังมีอุปกรณ์อีกหลายอย่างในชีวิตประจำวันที่สามารถช่วยในการแบ่งเบาภาระของแพทย์และคนไข้ได้ เราลองมาดูว่าวไทยสามารถช่วยแพทย์และคนไข้ได้อย่างไรบ้าง

วิธีการเล่นว่าวแบบใดที่ช่วยแบ่งเบาภาระของคุณยามป่วย

ยังไม่มีการวิจัยแน่นอนว่าการเล่นว่าวไทยจะสามารถบำบัดหรือช่วยผู้ป่วย หรือผู้ที่มีความผิดปกติทางร่างกายได้ แต่ด้วยวิธีของการเล่นว่าวมีแนวโน้มที่อาจจะช่วยในการบำบัดได้ อย่างที่ทุกคนรู้ว่าการเล่นว่าวแน่นอนกต้องมีเชือกว่าวหรือป่าน ที่จะทำการชักและบังคับว่าให้ลอยอยู่ในท้องฟ้า โดยมีการดึงและแรงดึงของลม และการทำว่าวขึ้นมาตัวนึงก็เช่นเดียวกัน เราจะเริ่มจากการทำว่าว ว่าวต้องเริ่มจากการเหลาโครงว่าวจากไม้ไผ่ ถ้าเรามีเด็กที่สมาธิสั้นหรือออทิสติก เด็กเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นเด็กที่มีสมาธิสั้น เราสามารถให้พวกเค้าฝึกการมีสมาธิจากการทำว่าวโดยการเริ่มจากการฝึกเหลาไม้ไผ่ที่จะขึ้นโครงว่าว เพราะการเหลาจะต้องใช้เวลาและความละเอียดอ่อนในการจดจ่ออยู่กับการทำ กว่าจะทำว่าวขึ้นมาได้หนึ่งตัวต้องใช้สมาธิและความอดทน จึงทำให้เด็กเหล่านั้นฝึกสมาธิไปในตัวและถ้าทำเสร็จก็จะเพิ่มความภูมิใจให้กับพวกเค้าด้วย ส่วนขั้นตอนการเล่นเมื่อเราสามารถชักว่าวให้ขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้ว แน่นอนแรงดึงของลมที่ปะทะกับตัวว่าวจะมีแรงต้าน ก็อาจจะเหมาะกับผู้ป่วยที่ต้องการฝึกกำลังแขนจากการฟื้นตัวจากการบาดเจ็บหรืออัมพฤกษ์อัมพาตได้ เราอาจจะเริ่มจากว่าวขนาดเล็กก่อนกินลมน้อยแล้วค่อย ๆ เพิ่มขนาดให้ผู้ป่วยจะได้มีการกินลมของว่าวเยอะขึ้น มีแรงดึงเยอะขึ้นตามลำดับ ว่าวไทยมีประโยชน์มากมายถ้าคุณประยุกต์ใช้อย่างถูกวิธี

 

อย่างที่รู้กันดี สภาพเศรษฐกิจทุกวันนี้ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐกิจในประเทศเราเอง หรือเศรษฐกิจของโลกค่อนข้างซบเซา การค้าขายในประเทศเองมีแต่ทรุดกับทรงตัว บริษัทห้างร้านต่าง ๆ ปิดตัวลงก็มาก หรือถ้าปรับตัวได้ทันกับสภาพเศรษฐกิจก็ต้องลดขนาดธุรกิจของตัวเองลง โดยการปลดคนงานลง ทำให้หลายคนที่ตกงานก็ออกมามองหาธุรกิจที่ตัวเองสามารถจะทำได้แต่ถ้าคุณไม่สามารถจะหาธุรกิจที่จะทำได้

ขอแนะนำเริ่มจากการมองรอบข้างหรือรอบบ้านตัวเองหรือชุมชนตัวเองว่าเราสามารถทำอะไรได้ และอาจจะเป็นของหรือสินค้าอะไรที่ชุมชนของตัวเองผลิตขึ้นเอง ยิ่งมีแรงสนับสนุนจากหน่วยรัฐบาลกับการผลิตสินค้าในชุมชนของตัวเองด้วยแล้ว ลู่ทางโดยการทำธุรกิจผลิตภัณฑ์ของชุมชนหรือที่เรียกว่าสินค้า OTOP ยิ่งไปไกล ไม่ว่าจะเป็นการหาตลาดในประเทศให้เราโดยรัฐ โดยการจัดงานของรัฐเพื่อส่งเสริมสินถ้าเกษตรและสินค้าท้องถิ่น หรือจะเป็นการหาตลาดต่างประเทศของกรมส่งเสริมการส่งออกให้กับพ่อค้าแม่ค้าชุมชน แล้วทำไมว่าวถึงสามารถทำเงินได้

เอกลักษณ์ของว่าวไทยทำเงินได้และไปไกลต่างแดน

ว่าวและเงินจะไปด้วยกัน ทุกวันนี้จะมีสักกี่คนที่รู้วิธีทำว่าวไทย สิ่งนี้แหละคือความได้เปรียบถ้าคุณอยากจะประกอบธุรกิจอะไรซักอย่างที่ไม่เหมือนใคร ลงทุนต่ำและได้กำไรงาม เพราะการทำว่าวไทยใช้แค่วัสดุที่หาง่ายในชุมชนนั่นคือ ต้นไผ่ เพียงแค่คุณมีไม้ไผ่กับมีดเหลาคุณก็เริ่มธุรกิจของคุณได้แล้ว ยิ่งถ้าคุณทำให้ว่าวมีเอกลักษณ์มากแค่ไหนคุณก็สามารถขายในท้องตลาดได้ราคามากขึ้นเท่านั้น

ไม่ว่าจะเป็นการนำว่าวไปตกแต่งบ้าน หรือร้านแทนของตกแต่ง หรือจะเป็นการนำไปสะสมสำหรับคนที่ชอบว่าวแต่ไม่สามารถทำเองได้ อีกอย่างเอกลักษณ์ว่าวไทย ไม่ว่าจะเป็นว่าวของพื้นที่ไหนหรือภาคไหนยังไงก็มีเอกลักษณ์ความเป็นไทยในตัวของมันเองอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบ ลายเส้น สีสัน และยังเป็นการใช้กระดาษว่าวหรือกระดาษสาอยู่ ทำให้ว่าวไทยแตกต่างจากว่าวของต่างชาติที่ใช้ผ้าร่ม และรูปแบบที่เหมือนกันไปหมด ทำให้ความนิยมของว่าวไทยเมื่อชาวต่างชาติได้พบเห็นนิยมที่จะซื้อหามาไว้เป็นของตัวเอง เพื่อการเล่นที่แปลกใหม่ไม่เหมือนกับการเล่นว่าวของต่างชาติเอง ขึ้นยากกว่า ท้าทายกว่า หรือจะเป็นของสะสมหรือของตกแต่งบ้านก็ได้

แล้วคุณจะรออะไร แค่คุณมีความตั้งใจ ความอดทน ความคิดสร้างสรรค์ โดยคุณแทบจะไม่ต้องลงทุนอะไรเลยคุณก็สามารถมีธุรกิจเป็นของตัวเอง โดยทำรายได้ไม่แพ้กับการทำธุรกิจอื่นด้วยซ้ำ อีกประการคือคุณยังเป็นคนที่ช่วยอนุรักษ์ว่าวไทยให้คงอยู่ในแผ่นดินนี้อีกด้วย

 

การเล่นว่าวไทยไม่ปรากฏหลักฐานแน่นอนว่าใครไปคนประดิษฐ์ขึ้นคนแรก หรือเกิดขึ้นครั้งแรกในสมัยใด แต่รู้ว่ามันเป็นเครื่องเล่นที่นิยมมานานมากแล้วด้วยวิธีทำว่าว และวิธีการเล่นที่ท้าทายไม่ว่าจะเป็นการเล่นแบบสวยงามเพลิดเพลินโชว์ความสวยงามของว่าที่เราทำขึ้นมา หรือเพื่อการแข่งขันกัน ประโยชณ์ของการเล่นว่าวไทยมีหลักฐานปรากฏมาตั้งแต่กรุงสุโขทัย โดยเป็นว่าวที่สามารถส่งเสียงดังเรียกว่า ว่าวหง่าว ต่อมาในสมัยกรุงศรีอยุธยาปรากฏหลักฐานของชาวต่างประเทศว่า ว่าวของสมเด็จแห่งกรุงสยามปรากฏอยู่บนทองฟ้าตอนกลางคืนเป็นเวลาสองเดือน หรือจะเป็นการใช้ว่าวในการศึกสงครามโดยการผูกหม้อดินดำให้ระเบิดเพื่อเผาบ้านเผาเมืองกัน

การดูกระแสลมในการเล่นว่าวไทย

กระแสลมของการเล่นว่าวแบ่งได้หลัก ๆ ตามพื้นที่และกระแสลมที่พัดมาตามลมทะเล และตามฤดูกาล การเล่นว่าวมี 2 ระยะคือ หน้าหนาวเป็นฤดูกาลที่เหมาะกับคนที่อยู่ในภาคเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ เพราะว่าลมจะพัดจากแผ่นดินลงสู่ทะเล ส่วนอีกระยะที่เหมาะกับคนที่อยู่ในภาคกลาง ภาคตะวันตกและภาคใต้คือ หน้าร้อน เพราะจะได้รับอิทธิพลของลมตะวันตกเฉียงใต้ กระแสลมจะพัดจากทะเลเข้าสู่พื้นดิน เราควรจะศึกษาลมให้ถูกวิธีเพราะเป็นปัจจัยเบื้องต้นของการเล่นว่าวในพื้นที่ที่คุณจะเล่น เพราะว่าวใช้ลมเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ว่าวสามารถเล่นได้

วิธีการเล่นว่าวของคนไทย ที่ถูกหลัก

การเล่นว่าวมี 3 แบบ การชักว่าวให้ลอยลมปักอยู่กับที่ เพื่อดูความสวยงามของว่าวรูปต่าง ๆ ต่อมาคือการบังคับสายชักให้เคลื่อนไหวได้ตามต้องการนิยมกันที่ความงาม ความสูง และบางทีก็คำนึงถึงความไพเราะของเสียงว่าวอีกด้วย ในการเล่นว่าวทั้งสองวิธีนี้ ไทยเราได้ประดิษฐ์เป็นรูปต่าง ๆ ตามความนิยมในท้องถิ่นมานานแล้ว แต่ในปัจจุบันนี้มีรูปแบบใหม่มาจากต่างประเทศปะปนด้วย ว่าวแบบดั้งเดิมของภาคต่าง ๆ บางอย่างยังปรากฏอยู่ บางอย่างก็หาดูไม่ได้แล้ว ว่าวซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของไทยและมีทุกภาคคือว่าวจุฬา ส่วนว่าวปักเป้านั้นแม้จะเล่นกันใน ภาคกลาง แต่ก็เป็นที่รู้จักกันมาก อย่างสุดท้ายคือการต่อสู้ทำสงครามกันบนอากาศ การเล่นว่าวแบบนี้แตกต่างจากชาติอื่น ทั้งตัวว่าวและวิธีที่จะต่อสู้คว้ากัน การแข่งขันว่าวจุฬากับปักเป้านั้น ว่าวปักเป้ามีขนาดเล็กกว่าว่าวจุฬาประมาณครึ่งหนึ่ง การแข่งขันแบบนี้มีมาแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์ก็ยังมีการแข่งขันว่าวจุฬาและปักเป้าในภาคกลางของประเทศไทยมาจนปัจจุบันนี้

เมื่อรู้แบบของการเล่นแล้วก็คงตัดสินใจได้แล้วว่าคุณอยากเล่นไปในแนวทางไหน หรือจะเล่นทั้งสามแบบเลยก็ได้ แต่ที่สำคัญควรจะเล่นด้วยการอนุรักษ์ ว่าวไทยจะได้คงอยู่กับประเทศไทยและคนไทยไปตลอด

 

คุณเองก็ต้องเติบโตมากับความฝันในวัยเด็ก ทุกคนก็จะมีความฝันตามจินตนาการและประสบการณ์ที่พบเจอ ไม่ว่าจะเป็นในโทรทัศน์ รับฟังผ่านสถานีวิทยุ ผ่านเพลง พ่อแม่พี่น้องหรือญาติผู้ใหญ่ที่คอยปลูกฝังให้เราเป็นอย่างนู้นเป็นอย่างนี้ที่เค้าคิดว่าดีและมีอนาคตที่สดใส หารู้ไม่ว่าบางทีอาจจะเป็นการกดดันทางกระบวนการความคิด ที่จะส่งผลต่ออาชีพการงานในอนาคตได้ แต่อย่างไรก็ตามไม่ใช่ปัจจัยอย่างเดียวที่จะส่งผลให้กระบวนการความคิดที่สร้างสรรค์ในวัยเด็ก จะโน้มเอียงไปในทิศทางนั้น ๆ ทั้งหมด เด็กแต่ละคนก็จะมีความคิดโลดแล่นไปตามอายุและสมองที่เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆ วัน

วันนี้อาจจะคิดว่าอยากจะสร้างยานอวกาศเพราะพึ่งดูหนังเกี่ยวกับอวกาศมา บางวันอาจจะอยากเป็นนักบิน หรือหมอ ตำรวจ ทหาร ตามสิ่งที่พบเจอล้อมข้าง แต่ก็มีของเล่นอีกอย่างหนึ่งที่ผู้ใหญ่ก็เล่นได้ เด็กก็เล่นได้ นั้นคือ ว่าวไทย ไม่ว่าจะเป็นการสร้างสรรค์ว่าวที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง หรือได้โบยบินไปในอากาศเหมือนนก หรือความท้าทายที่จะสามารถทำกระดาษกับโครงไม้ไผ่ให้สามารถบินสู่ท้องฟ้าได้

ขั้นตอนการผลิตเป็นอีกอย่างที่ท้าทายในการเล่นว่าวไทย

แน่นอนความท้าทายของการที่จะทำไม้ไผ่กับกระดาษบาง ๆ และเชือก มาประกอบกันและทำให้มันลอยในอากาศได้โดยสามารถบังคับมันได้ตามที่เราต้องการจะให้มันไป เริ่มตั้งแต่หาไม้ไผ่มาในการทำไม่ใช่เรื่องง่ายที่คุณจะหาไม้ไผ่ที่มีอายุและเหมาะสมกับการนำมาเหลาทำโครงว่าว คุณต้องศึกษาหรือลองผิดลองถูกกว่าจะได้ไม้ไผ่มาขึ้นโครง เพื่อให้ว่าวของคุณขึ้นสู่ท้องฟ้าและอ่อนตัวรับลมและกินลมโบยบินในอากาศได้เป็นอย่างดี ขั้นตอนต่อมาคือการหากระดาษและมาทำลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ของว่าวตัวเอง เพื่อให้ว่าวที่ทำขึ้นโดดเด่นกว่าคนอื่น และสวยที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ในความสวยงามนั้นก็ต้องทนทานอีกด้วย มันคืองานที่ท้าทายอีกอย่างหนึ่งของการทำว่าว เมื่อคุณได้โบยบินในอากาศโดยสร้างสรรค์ว่าวของคุณเองแล้ว

สำหรับเด็กมันเป็นความภูมิใจและสำเร็จขั้นแรก แต่ถ้าเราพูดถึงขั้นตอนไปถ้าคุณยังมีความชอบกับว่าวไทยอยู่คือ การที่ได้เข้าแข่งขันที่มีผู้คนมากมาย ล้วนแล้วแต่มีความสามารถในเรื่องการบังคับว่าว และการทำว่าวประเภทต่าง ๆ นี่ก็เป็นเหตุผลอีกอย่างที่ว่าวไทยไม่เคยเลือนหายไปจากคนไทยเลย มันคือความท้าทาย ความคิดสร้างสรรค์ การใช้สมาธิปัญญา เพื่อจะให้ทุกคนก้าวไปสู่ความสำเร็จขั้นต่อ ๆ ไปในอนาคตได้ ว่าวไทยจะไม่เลือนหายจากคนไทย ถ้าคนไทยไม่ลืมความเป็นรากเง้าของตัวเอง

 

ของเล่นเด็กทุกวันนี้ไม่ใช่แค่ของเล่นอีกแล้ว เพราะการแข่งขันของธุรกิจของเล่นเด็กในปัจจุบันมีการแข่งขันสูง ทั้งในตลาดเมืองไทยและตลาดโลก การที่แต่ละค่ายหรือแต่ละบริษัทที่ผลิตของเล่นออกมาขายตามท้องตลาด ต้องมีการวิจัยและพัฒนาเพื่อให้ของเล่นเป็นที่ถูกใจเด็กในแต่ละวัย ฝ่ายวิจัยของแต่ละบริษัทเมื่อผลิตสินค้าออกมาแล้ว ถึงขั้นต้องมีการทดลองใช้ของผู้บริโภคก่อน นั่นคือเด็กเพื่อทดสอบว่าไม่ว่าจะเป็นสีสันหรือตัวชิ้นของของเล่นเอง ลึกไปกว่านั้นการทำจะทำของเล่นออกมาแต่ละชิ้นต้องมีฝ่ายพัฒนาผลิตภัณฑ์ด้วย ต้องทำงานร่วมกับฝ่ายวิจัยโดยนำข้อมูลที่ได้มาเพื่อเข้ากระบวนการวิเคราะห์และนำมาพัฒนาเพื่อคิดชิ้นงาน ไม่ว่าจะเป็นสีที่จะใส่เข้าไปในชิ้นงานต้องไม่เป็นอันตรายต่อเด็ก และของเล่นเองไม่ใช่แค่สนุกเพลิดเพลินอย่างเดียว แต่ต้องสามารถที่จะพัฒนาสมอง ฝึกการตัดสินใจและพัฒนาสติปัญญาในเรื่องความคิดและวิเคราะห์อีกด้วย

และอีกอย่างที่สำคัญคือ การฝึกสมาธิการที่จะทำของเล่นขึ้นมา ต้องเพิ่มทักษะเรื่องสมาธิให้เด็กด้วย แล้วของเล่นสมัยโบราณละจะสามารถสู้กับของเล่นในปัจจุบันที่มีการทำวิจัยและพัฒนาได้หรือไม่ แต่มีอย่างนึงที่เป็นภูมิปัญญาไทยในสมัยโบราณที่สามารถฝึกสมอง ความคิดสร้างสรรค์และสมาธิ คือว่าว

ว่าวไทยไม่แพ้ของเล่นในตลาดโลกอย่างแน่นอน

ว่าว ก็เป็นของเล่นชนิดหนึ่งของเด็กสมัยโบราณจนมาถึงสมัยปัจจุบัน แต่มันอาจจะห่างหายไปบ้างตามกาลเวลาเพราะโลกที่เปลี่ยนไป วิวัฒนาการที่ดีขึ้นของโลกปัจจุบัน ทำให้ของเล่นมากมายในตลาด แต่เราจะกล่าวถึงว่าวไทยตั้งแต่เด็ก ๆ คิดจะเล่น เป็นของเล่นที่ฝึกสมาธิเด็กตั้งแต่การเริ่มทำ ต้องหาไม้ไผ่ที่เหมาะสมเพื่อนำมาเหลาและขึ้นโครงว่าว โดยการเหลาต้องใช้ความอดทนและประณีตไล่ระดับความหนาบางตามว่าวชนิดต่าง ๆ ทำให้ต้องใช้เวลาและฝึกความอดทนและสมาธิไปด้วยในตัว ส่วนจะทำว่าวในลวดลายแบบไหนนั้น คือ การที่ฝึกให้เด็กคิดและสร้างสรรค์เพื่อให้มีรูปแบบและสีสันเป็นของตัวเองโดยไม่ซ้ำกับเพื่อน และให้สวยกว่าคนอื่นในแบบของตัวเอง และพอได้กระดาษและรูปแบบแล้ว การขึงสักก็มีประโยชน์อีกขั้นตอนหนึ่งที่ให้ประโยชน์กับขั้นตอนการทำว่าว การขึงสักคือการที่ให้เชือกว่ามาขึง เพื่อให้กระดาษมีความทำทานขึ้นโดยมีรูปแบบต่างกันไปตามว่าว และต้องใช้ความพยายามและละเอียดอ่อนในการขึง การแบ่งช่องไฟให้เท่ากันในการขึงสัก นี่คือขั้นตอนการทำแบบคร่าว ๆ ของว่าวไทย ที่มีประโยชน์ และพัฒนาสมอง พัฒนาสติปัญญา สมาธิ ความอดทน ว่าวไทยของเล่นโบราณที่ไม่โบราณกับภูมิปัญญาไทย